Samen
· leestijd 1 minuut ColumnHoezo vuurwerkverbod? Niet alleen bij de overgang van het oude naar het nieuwe jaar werd er flink geknald. Ook de uren en zelfs dagen ervoor vlogen de vuurpijlen in de lucht.
En dat gebeurde niet alleen in het zuiden van Eindhoven. Een kennis woont op de dertiende etage in het centrum van de stad en zag op oudejaarsavond in alle windstreken de lucht verkleuren. Omdat er wel degelijk een vuurwerkverbod was, waren de knallen en vuurpijlen in bescheiden aantallen. Ik vond het wel leuk: toch nog wat gedonder zoals dat ook hoort tijdens een jaarwisseling. En dat was ook te verwachten, want hoe erg de situatie ook is, aan handhaven hebben we in Nederland een broertje dood. Weliswaar worden mensen regelmatig aangesproken op hun asociale gedrag, bijvoorbeeld bij het weigeren van de mondkapjesplicht. Sporadisch worden mensen daadwerkelijk bekeurd.
Nu hopelijk aan het einde van de week daadwerkelijk het vaccineren kan beginnen, doet zich een ander probleem voor. Steeds meer mensen hoor ik verkondigen dat zij zich niet willen laten inenten. Mijn hoop en optimisme dat we het ergste gedurende de coronacrisis bijna achter de rug hebben, kan dan wel eens bedrogen uitkomen. Al jaren laat ik me inenten tegen het griepvirus. Ook mijn kinderen hebben alle vaccinaties gehad. En ja, ik wist dat er een kans op bijwerkingen was. Maar dat geldt voor elke medische ingreep die we moeten ondergaan. Zelfs een klein roesje tijdens een operatieve ingreep kan verkeerd aflopen.
Dat geldt overigens ook wanneer je een autoritje maakt of sigaretten rookt. Je niet laten inenten tegen het coronavirus is voor mij geen optie. Iemand die me heel dierbaar is moet dagelijks een handvol medicijnen slikken. Wanneer je van die medicijnen de bijsluiters leest, dan wil je er nog niet één slikken! Om de ongeneeslijke ziekte draaglijk te maken, is er echter geen alternatief. Samen heelhuids uit deze pandemie komen is mijn streven. Ik sta straks in de rij en ik hoop met mij velen anderen. Samen moeten we dit gevecht aangaan.
