Podiumkans Theater en het Hanze Orkest trekken gebroederlijk op in voorstelling Hemelse Vreugde
· leestijd 2 minuten Algemeen
(door Erik-Jan Berends)
BINNENSTAD – Podiumkans Theater en het Hanze Orkest brengen op zaterdag 25 mei de voorstelling Hemelse Vreugde in Theater de Spiegel. Regisseur Rianne de Reu en producent Carlijn Hartlief zijn positief verrast over de soepele samenwerking tussen de twee Zwolse gezelschappen. “Het klopt helemaal.”
Gespeeld wordt de vierde symfonie van Mahler: vier muzikale delen, afgewisseld met theater. De Reu: “Tijdens het spelen van het derde deel sprongen de tranen bij de toeschouwers van de repetities al in de ogen. We hadden er toen alleen nog maar een soundboxje bij. Stel je voor wat er gebeurt als we dat straks met het zestigkoppige orkest samenspelen..”
In Hemelse Vreugde gaat de klassieke muziek van Gustav Mahler samen met optredens van de vijftienkoppige theatergroep. “In het maakproces zie je heel mooi hoe ze samenwerken en hoe het klopt. Ik ben verrast door hun lef en durf”, zegt De Reu. “De amateurspelers van Podiumkans Theater zijn begonnen zich met een inhoudelijke brainstorm te verdiepen in het leven en de thematiek van Mahler. De voorstelling gaat overigens niet over het leven van de componist. Het gaat over de dagelijkse ongemakken. Wat is hemelse vreugde? Is dit te bereiken als we al ruzie krijgen over wie de tafel afruimt? Ikzelf ben geïnspireerd door René Gude, de overleden denker des vaderlands. Hij was in zijn laatste fase bezig met ‘leven met de dood’. Zo kwam hij tot de ontdekking dat zorgen maken over kleine onbenullige dingen die op je to do lijstje staan het leven ís. De onnozele pietluttigheden. ‘Het leven is een gedoetje’. Deze dagelijkse dingen, zoals ruzie aan de eettafel of het dagelijkse gedoe, is dus te zien in de voorstelling.”
In Hemelse Vreugde zijn er veel verwijzingen naar het turbulente leven van Mahler. Maar de aandacht gaat vooral uit naar de thematiek van zijn werk en de weerslag daarvan op de huidige tijd. Hartlief: “De stukken zijn uit het leven gegrepen. Boven het orkest zijn visuals te zien die verwijzen naar het leven van de componist. Zo’n groot orkest in deze setting is uniek. Een concert heeft vaak vaste, gebruiken en tradities. Het is mooi om te zien dat het Hanze Orkest in combinatie met het theatergezelschap hier op een positieve manier een nieuwe vorm in vindt en dat dit zo mooi samen komt in dit aanloopproces. Het is prachtig te zien dat dirigent Frank Adams zo meegaand en open is in die samenwerking. Als maker ben je erg ‘in’ voor dit soort experimenten tussen twee kunstdisciplines. Als het dan ook lukt, is het vooral erg fijn. In deze voorstelling is het echt een ‘winning strike’.”
“Tuurlijk!”, antwoordt De Reu als ze de vraag wordt gesteld of ze de bezoekers wat willen meegeven. “Het gaat om de observatie van personen en situaties zonder daar meteen een oordeel aan te hangen. Het gaat niet over helden, maar over gewone mensen.” Ze hoopt dat er veel mensen komen die niet van Mahler houden. “Het is natuurlijk wel prettig als die liefhebbers er ook zijn, maar de voorstelling is een kruisbestuiving. Iedere kunstdiscipline heeft vaak een vaste bezoeker. Wij vragen mensen zich open te stellen voor wat anders dan die gewend is. Dat is ook onze drive als theatermaker. Dus, kom lekker kijken naar Hemelse Vreugde en zie alle onhandigheden van het menselijk gedrag.”
Zie voor meer informatie www.hemelsevreugde.com of www.zwolsetheaters.nl.
