De coronauitbraak leverde volgens Bram van Polen ook mooie, bijzondere momenten op.
De coronauitbraak leverde volgens Bram van Polen ook mooie, bijzondere momenten op. "Ik vond het mooi dat iedereen het grotere belang inzag." Foto: Henry Dijkman. Foto: Henry Dijkman

Bram van Polen blijft dicht bij zichzelf

· leestijd 3 minuten Algemeen

Zwolle - Met een gewonnen uitwedstrijd tegen ADO Den Haag sloot PEC Zwolle vorige week het voetbaljaar af. Vanuit sportief oogpunt was het een jaar dat snel vergeten mag worden, maar in veel andere opzichten zal coronajaar 2020 voor altijd in het geheugen gegrift blijven. Bram van Polen blikt terug.

(door Erwin Dijk)

“Wat ik het meest memorabele moment vond? Goede vraag… Ik weet nog dat we net Fortuna Sittard hadden gehad en de week erna tegen Heracles moesten. De hele week hadden we het er al over of het door zou kunnen gaan of niet. We dachten eerst nog dat we misschien één of twee weekjes niet zouden kunnen spelen. ‘Ah joh, komt wel goed’, zeiden we nog tegen elkaar. Maar misschien heeft het moment dat de competitie definitief eruit werd gegooid nog wel het meeste indruk op mij gemaakt. Ik hoopte natuurlijk dat we het zouden kunnen afmaken, maar dat moment gaf voor mij wel de ernst van de situatie aan. We waren ook in een totaal andere wereld beland. Nog duidelijker dan nu zag je echt niemand meer buiten. Heel bijzonder.”

Ondanks de malaise die de coronauitbraak meebracht, heeft Van Polen ook oog voor de bijzondere momenten die de crisis opleverde. Zo genoot hij van de seizoenkaartcampagne, waarin spelers, staf, kantoormedewerkers en directie samen het contact met de achterban zochten. En ook het moment dat de spelersgroep unaniem besloot om tijdelijk salaris in te leveren en zo de financiële tegenslag voor de club te verlichten, maakte de aanvoerder trots. “Ik vond het mooi dat iedereen het grotere belang inzag. Voor mij is PEC Zwolle écht mijn club, maar er zijn natuurlijk ook jongens die meer met hun eigen carrière bezig zijn en dat gevoel minder sterk hebben. Er wordt wel eens makkelijk over gedacht en als voetballers verdienen we ook prima, maar er wordt toch gewoon gevraagd om geld in te leveren. Ik heb meteen gezegd dat we het dan wel allemaal moesten doen, want ik wilde daar geen scheve gezichten over.”

Moeite om tijdens de coronabreak fit te blijven had de aanvoerder geenszins. Hij liep vijf á zes keer in de week hard en lag samen met zijn buren in Harderwijk elke avond letterlijk op straat om krachtoefeningen te doen. “Als de kinderen naar bed waren gingen we allemaal naar buiten om te sporten. Dat heeft ons als buurt ook dichter bij elkaar gebracht en daardoor besefte ik toch ook wel weer dat we het goed hebben met elkaar.”

Mening

Op het veld toonde Van Polen zich op 35-jarige leeftijd nog altijd een belangrijke en sturende factor, maar ook buiten de lijnen profileerde hij zich afgelopen jaar nadrukkelijk. Of het nu Goedemorgen Eredivisie, De Peperbus, Voetbal International, Andy niet te Vermeijde of de Gaykrant is: Van Polen is nooit te beroerd om aan te schuiven voor een interview of een tafelgesprek. Daarbij zit hij zelden verlegen om een stevige uitspraak. In de aanloop naar een uitwedstrijd tegen Fortuna Sittard liet hij bijvoorbeeld weten dat het ‘waarschijnlijk een kutwedstrijd’ zou worden en in een reactie op een uitspraak van een verslaggever van een landelijke krant zei hij: ‘Die spoort niet’. “Ik kan er omheen draaien, maar zo zit ik niet in elkaar. De een vindt het leuk als ik zoiets zeg, de ander niet. Als ze mijn mening vragen, dan krijgen ze die. Zo blijf ik ook het dichtst bij mezelf.”

Aanvoerder

Toch zoekt hij de media niet bewust op. “Ik word nu eenmaal veel gevraagd. Ik heb vaak wel een mening en blijkbaar vinden mensen het interessant om die te horen. Daarnaast heb ik daar als aanvoerder ook een bepaalde rol in. Het komt vaak op mijn bordje terecht, vooral wanneer het minder gaat. Als het voor de club is wil ik alles wel doen, maar het moet niet de ‘Bram-show’ worden. Dat wil ik ook niet richting de rest van de groep.”

Terwijl de verdediger thuis was met zijn gezin of met de buren aan het sporten was, stond er desondanks regelmatig een camera op hem gericht. Voor de Fox Sports-documentaire die uiteindelijk Bram van Polen: Niet klaar om te stoppen getiteld zou worden, werd hij een seizoen lang gevolgd. Het leverde een bijzonder inkijkje op in zijn revalidatieproces na een zware schouderblessure, zijn terugkeer op het veld, maar ook zijn thuissituatie. “Ik heb er lang over nagedacht of ik het zou doen, maar uiteindelijk leek het me leuk om later nog eens terug te kunnen zien hoe ik het allemaal beleef, ook voor mijn kinderen. Voor mijn gevoel is er wel honderd uur gefilmd. Ik was dus wel blij toen het klaar was, maar het resultaat is mooi. Ze hebben het goed gedaan.”