Dean Huiberts wordt volwassen

Het is een paradoxale situatie. Het leven van Dean Huiberts is momenteel tamelijk rustig, maar toch veranderde er genoeg sinds hij ruim een jaar geleden zijn debuut maakte bij PEC Zwolle. “Op mezelf wonen was even wennen, maar het bevalt hartstikke goed.”

(door Erwin Dijk)

Al te veel behoefte aan een vrij weekend vanwege het interlandvoetbal had Dean Huiberts niet. Een week eerder was het uitduel tegen RKC Waalwijk immers al niet doorgegaan, vanwege meerdere coronabesmettingen bij de thuisploeg. “We hoorden het een uur voordat we de bus in zouden stappen. We hadden echt zin om een lekkere wedstrijd te gaan voetballen. Het was een wedstrijd die we moesten winnen en als het dan niet doorgaat baal je als een stekker.”

Ondanks die teleurstelling en de onzekere situatie van dit moment, staat Huiberts er ‘goed op’. De 20-jarige middenvelder is bezig aan zijn tweede seizoen bij de hoofdmacht en was in de eerste drie competitiewedstrijden basisspeler. Het is een ontwikkeling die hemzelf enigszins verrast. “Als iemand me aan het begin van vorig seizoen gezegd zou hebben dat ik elf wedstrijden zou gaan spelen, zou ik waarschijnlijk gelachen hebben. Ik denk dat ik als voetballer wel volwassener ben geworden. Ik was een jeugdige speler, die af en toe domme fouten maakte. Dat gebeurt nog steeds wel, maar toch een stuk minder. Daar word ik ook op gewezen door de oudere jongens. ‘Dat kan nu niet meer’, zeggen ze dan. Daar probeer ik van te leren.”

Met zijn ontwikkeling tot basisspeler, groeide ook zijn status in de groep, zo merkte Huiberts. “Eerst ben je de jeugdspeler die net komt kijken en zich nog helemaal moet bewijzen. Gaandeweg leer je elkaar kennen en word je steeds meer onderdeel van de groep. Nu heb ik ruim een jaar meegedraaid en voelt het helemaal vertrouwd.”

Niet alleen door de coronabreak, ook door een blessure eindigde zijn debuutseizoen op een vervelende manier. Op de laatste training voordat ook PEC Zwolle ‘in lockdown’ ging, scheurde hij bij een sprintoefening een spiertje in zijn hamstring. “Aan de ene kant was dat natuurlijk balen, maar aan de andere kant had ik daardoor wel weer wat te doen. Ik ben elke dag blijven trainen om weer fit te worden. Anders zit je misschien tijden achter de Playstation.”

Zijn inspanningen droegen eraan bij dat hij fit aan de start van de voorbereiding verscheen en uiteindelijk bij trainer John Stegeman een basisplaats afdwong. Dat potentiële basisspelers als Rico Strieder en Mustafa Saymak in de aanloop naar het seizoen geblesseerd raakten, werkte wellicht in zijn voordeel. “Het is zo gelopen dat ik nu speel, maar uiteindelijk vind ik wel dat ik mijn plek op eigen kracht heb veroverd.”

Na het interlandweekend werkt PEC Zwolle sinds maandag weer toe naar de thuiswedstrijd tegen PSV, van aanstaande zondag, maar al te ver vooruitkijken is er momenteel niet bij. Het interview vindt vrijdag plaats, maar bij het uitkomen van deze krant kan de situatie er alweer heel anders uitzien. “Natuurlijk hebben we het er in de groep ook over. We hebben tegen elkaar gezegd dat we geen invloed hebben op wat anderen doen, maar we kunnen zelf wel ons best doen om ons zo goed mogelijk aan de maatregelen te houden. Ik vind dat dat tot nu toe prima gaat. Het zal vast vaker gaan gebeuren dat er bij een club besmettingen zijn.”

Ook in zijn persoonlijke situatie had de coronauitbraak een flinke verandering tot gevolg. Huiberts woonde tot begin dit jaar nog bij zijn moeder in Kampen. Hij had weliswaar al voorzichtige plannen om op zichzelf te gaan wonen, maar die stap werd noodgedwongen versneld. “Mijn zusje valt in de risicogroep en mijn moeder vertelde dat ze er geen goed gevoel bij had dat ik steeds ging trainen en met mensen in aanraking kwam en daarna weer thuis kwam. Dat begreep ik wel. Ik heb daar met PEC over gesproken en vervolgens heeft de club een appartementje voor mij geregeld in Zwolle. Daar woon ik nu met mijn vriendin. Het was even wennen om zelf te moeten koken, de was te doen en alles zelf te moeten regelen, maar het bevalt hartstikke goed.”

De jonge Kampenaar heeft alle tijd voor huishoudelijke klusjes, want buiten het voetbal om heeft hij momenteel weinig te doen. “Ik ben donderdag een keer uit eten geweest, maar dat doe ik verder ook nooit. Ik ga naar de supermarkt en dat is het wel zo’n beetje. Ik ben vaak thuis en zie alleen mijn vriendin. Wat zou je ook moeten doen in deze tijd? Er gebeurt gewoon vrij weinig.”