Oekraïense bewoners van het Dominicanenklooster zijn dolblij met de fietsen van Vakmensen.
Oekraïense bewoners van het Dominicanenklooster zijn dolblij met de fietsen van Vakmensen. Foto: Eigen foto

Vakmensen maakt Oekraïners in Dominicanenklooster Zwolle blij met twintig fietsen

· leestijd 1 minuut Algemeen

ZWOLLE- In samenwerking met AFAC zorgt Vakmensen ervoor dat Oekraïense bewoners van het Dominicanenklooster mobiel zijn in fietsstad Zwolle. AFAC levert zwerffietsen aan Vakmensen. Op hun beurt maken ‘vakmensen’ de fietsen rijklaar met de nodige nieuwe onderdelen. Het is een van de vele maatschappelijke initiatieven in Assendorp voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen. De eerste lichting van twintig fietsen is vrijdag aangeboden aan de bewoners.

Een oude Oekraïense man pakt direct een fiets en gaat ervandoor. “See you in Amsterdam!”, roept hij. Een ander maakt een klein dansje en balt zijn vuist. “Het is zijn eerste fiets”,  vertaalt de tolk. De coördinator burenhulp van het klooster ziet het met genoegen aan. “Het is mooi om te zien hoe de bewoners reageren. Ze voelen zich direct vrijer. Als je mobiel bent, word je geactiveerd.”

Vakmensen is een (on)gewoon bedrijf. Het draait niet om winst of zelfs winstmaximalisatie, maar om werkgeluk. In de visie van Vakmensen geeft het hebben van een baan plezier en eigenwaarde (je brengt iets tot stand) en een band met je collega’s. Door een baan verruim je je horizon en krijgt je leven ritme en zin. Naar je werk gaan bij Vakmensen is de beste reden om je wekker te zetten. Of met de woorden van fietsenmaker Vladimir (die een lichamelijke beperking heeft): “Thuis ben ik maar alleen. Op mijn werk is het gezellig.” 

En hij is niet de enige. Medewerkers waarderen hun werk met een 8,4. Het motto van het (on)gewone bedrijf is bijzonder uitnodigend: “Solliciteren is niet nodig, iedereen is geschikt. Er is altijd iets dat je kunt doen of kunt leren.”

Wat drijft AFAC en Vakmensen om de fietsen cadeau te doen, ondanks hun eigen beperkte middelen? Vakmensen-directeur Rik Stuivenberg: “Ik wil graag mensen helpen en ik doe wat ik kan. Het onrecht dat mensen doet vluchten is traumatisch. Dan kun je niet anders dan in actie komen. Wij hebben zeven maanden een Syrische vluchtelinge in ons gezin opgevangen. Zij studeert nu journalistiek en ziet het als haar levenstaak om het onrecht in Syrië aan de kaak te stellen en de slachtoffers een stem te geven. Dat raakt mij. Wij hebben hier in Nederland genoeg om te delen, zonder dat we er zelf minder van worden.”


Meer informatie over Vakmensen is te vinden op 123vakmensen.nl.