Afbeelding
Foto: IAMKAT

Pieter de Graaf doorbreekt muzikale grenzen in Hedon Zwolle

· leestijd 2 minuten Cultuur

(door Roy Visscher)

ZWOLLE - Wie vindt de piano nou geen gaaf instrument? Of je nou van Bach houdt of van bijvoorbeeld dance, metal, pop, jazz of r&b, de piano is en blijft altijd een klassieker. Dat een pianoconcert niet automatisch klassieke of jazzklanken betekent, bewijst de recente Edisonwinnaar Pieter de Graaf. 

De geboren Utrechter (40) volgde de conservatoriumopleiding tot jazzpianist, werd bekend met onder meer het jazz-ensemble Pieter de Graaf Trio en speelde jarenlang in The Kyteman Orchestra en de band van Wouter Hamel. Maar De Graafs muzikale horizon beperkt zich allerminst tot jazz. “Ik ben beïnvloed door klassiek, onder andere Chopin, de jazz van Keith Jarrett en Miles Davis maar ook pop. In mijn pianospel hoor je van alles, ik probeer geen stijlen aan te houden. In mijn nieuwe concertreeks als soloperformer speel ik niet alleen op de piano maar gebruik ik ook verschillende effecten. Denk daarbij aan elektronische loops, een rubber hamer als kickdrum en zelfs een ramenwisser.”

Piloot

Huh? Rubber hamers zijn toch vooral bedoeld om tentharingen de grond in te jassen? “Ik deed een tour met Wouter Hamel en liep met hem door Tokio. Niet verkeerd natuurlijk, maar ik besefte toen dat ik niet gelukkig werd van sessiewerk. Ik speelde teveel op de automatische piloot en kreeg daar zelfs fysieke klachten door.” De Graaf gooide het roer om en sloot zichzelf op met zijn piano om te improviseren en componeren. “Ik ben toen letterlijk met één noot begonnen die ik echt voelde, speelde niet vanuit muziektheorie maar puur vanuit gevoel. Als ik vond dat ik een bepaald geluidseffect nodig had, dan regelde ik dat. Zo kwamen er vanzelf ‘toeters en bellen’ bij. En wat vocale effecten, al ben ik geen wereldzanger.”

Euforisch

In januari improviseerde De Graaf zelfs tien uur lang voor dertig man in Tivoli in Utrecht. “Een pianomarathon zonder eten en drinken tussendoor. Ik ben zelfs niet eens naar de wc geweest, zo leuk vond ik het. Daar durfde ik voor het eerst mijn hele muzikale vocabulaire weer toe te laten. Ik heb niets bestaands gespeeld, liet de muziek gewoon komen. Een eyeopener. Ik had wel langer door willen gaan, was euforisch en kon het eerste kwartier na afloop geen woord meer uitbrengen. Ik ben nog steeds het spelen opnieuw aan het ontdekken en ben daar heel dankbaar voor.”

Dissonant

Op 18 juni is in Zwolle te beluisteren wat De Graaf de afgelopen tijd allemaal ontdekt heeft bij het musiceren. En dat in Hedon, een podium dat vooral pop, rock en dance programmeert. “Ik heb vaker in dergelijke zalen opgetreden, stond in Paradiso, clubs door het hele land en ook op het Amsterdam Dance Event.” Het wordt ook geen avond met alleen rustige pianomuziek. Je hoort tracks van m’n recente album Equinox en van oudere albums, maar ook improvisatie. Soms zal ik het publiek wakker schudden met dissonante klanken. Het lijkt me zeker ook interessant voor wie niet meteen van pianomuziek houdt.”