Als er iets is bij Storica, bellen ze Gerrit

(door Mark de Rooij)

ZWOLLE - In een tijd dat het voor sportclubs steeds lastiger wordt het hoofd boven water te houden, is het van levensbelang dat er voldoende mensen klaarstaan om de handen uit de mouwen steken. In deze serie neemt de Swollenaer het vrijwilligersbeleid van verschillende Zwolse clubs in het amateurvoetbal onder de loep en bewijst het eer aan de clubhelden die zelden worden bejubeld. Deze week: Gerrit Schuurman van HFC Storica.

Op de website staat zijn naam achter kantinezaken en consul , maar als er één man is die bijna voor alle klusjes wordt ingeschakeld… juist. “Wat doen wij hier eigenlijk niet?”

Terwijl het bestuur, met interim-voorzitter Freddy Jansen voorop, druk bezig is om het eerste eftal weer op de rit te krijgen en een einde te maken aan de dramatische resultaten, gaan de (bijna dagelijkse) werkzaamheden van Schuurman bij HFC Storica gewoon door.

Maandag: ’s avonds bardienst tijdens bingo (voor iedereen toegankelijk). Dinsdag: bardienst tijdens training. Woensdag: ‘vrij’. Donderdag: zorgen dat de koelkasten vol zijn en het snoep is bijgevuld voor trainingen ‘s avonds. Vrijdag: schoonmaken, alles bijvullen, kleedkamers nalopen (‘dan zijn we er zowat de hele dag’). Zaterdag: de hele dag in de kantine. Zondag: wasje draaien. ‘Een uur later vliegt één van ons hier nog even naar toe om het uit te halen’.

Schuurman is verantwoordelijk voor de kantinediensten. “We doen het meeste samen” , verduidelijkt hij. Jolanda is net als hij verknocht geraakt aan de club die in 1949 is ontstaan uit een elftal dat namens Stork meedeed aan de bedrijvencompetitie. Sinds 1977 heeft Storica een eigen accomodatie op Het Hoge Laar. Aan het karakteristieke clubhuis is in al die jaren weinig veranderd.

“Wat doen wij hier eigenlijk niet”, kaatst Schuurman als hem wordt gevraagd naar zijn werkzaamheden buiten de kantinediensten om. “Lijnen kalken (als het straks weer mooi weer is, vind ik dat heerlijk om te doen), de was (samen met m’n vrouw), schoonhouden van de kantine en kleedkamers, boodschappen voor de kantine.” Elke week zoeken Gerrit (60) en Jolanda (47) in de folders naar de beste bieraanbiedingen.

Hij is het welbekende manusje van alles, de onmisbare maar vaak onzichtbare schakel in de vereniging die een kleine, hechte kern heeft van mensen die de boel al jaren draaiende houden. Samen hebben ze een ‘Oldies’-appgroep.

“Je schrikt”, zegt Schuurman als hem wordt gevraagd hoeveel uren hij per week ‘op de club’ doorbrengt. “We zijn hier wel bijna dagelijks”, valt Jolanda hem bij. “Al is het soms maar voor even.”

Een klusje hier, een klusje daar. Als er iets is, bellen ze Gerrit. “Ik werd laatst gebeld door een lid en die zegt: ‘de veldverlichting deugt niet’. Dan spring ik op de fiets. Hoofdtrainer Jeroen Kloekke appte laatst toen het zulk slecht weer was geweest: ‘hoe is het kunstgras?’ Dat heb ik dan vaak al gezien.“ Jolanda: “Dan waren we net op de club geweest.”

Eerste elftal

Mensen die bezeten zijn van hun werk, nemen dat vaak mee naar huis. Schuurman weet daar alles van, en zijn geliefde evenzo. De dramatische prestaties van het eerste elftal waren vroeger nog wel eens reden voor hem om chagrijnig thuis te komen.

Storica ging na het dramatische seizoen 2006/2007 door op recreatief niveau om in 2010/2011 terug te keren in de vierde klasse D. In beide seizoenen eindigde het troosteloos onderaan met meer dan honderd tegengoals. Dat ging Schuurman niet in de koude kleren zitten. Het maakte hem zelfs boos “Waar doe ik het allemaal voor? Zelf geef je honderd procent en dan merk je dat er mensen zijn die het eigenlijk niet interesseren. Dat zijn dan ook geen clubmensen. Dan denk ik ‘potverdorie, je bent lid van een club. Doe er dan ook wat voor.’ Dan was je blij als het zomerstop was.”

Jolanda: “Toen had ik wel eens zoiets van: ‘en nu is het wel even klaar.’ Hij maakt zich nu veel minder druk.”

Gerrit: “Ik heb in de loop der jaren wel geleerd, door schade en schande, om een verschil te maken tussen het sportieve gedeelte en mijn eigen dingen. Ik heb er toch geen invloed op. Ik kan er alleen maar voor zorgen dat het hier goed en gezellig is in kantine. Meer kan ik niet doen. De lagere elftallen en de jeugdelftallen moeten er niet onder te lijden hebben.”

Het is makkelijker gezegd dan gedaan voor een clubman pur sang. De sportieve malaise waar de club momenteel in verkeert, gaat hem aan het hart. Storica is hekkensluiter in de derde klasse C door negen achtereenvolgende nederlagen. In 2016 verloor het al twee keer met dubbele cijfers. Schuurman heeft de laatste weken heel wat uit te leggen als mensen hem bellen met de vraag: ‘Wat is daar toch allemaal bij Storica aan de hand?’

“Dat doet pijn. Want het is je cluppie. Dan wil je toch naar buiten uitstralen dat het goed is. Daar doe je het eigenlijk voor.”