Snik, de laatste snacks en bloemen
· leestijd 1 minuut AlgemeenZWOLLE - Corona, uitgezaaide nierkanker en energielasten waarvan de honden geen brood lusten. Het leven in een notendop van Ton Norp, eigenaar van de gelijknamige snackcorner schuin tegenover de Sassenpoort. De voorbije weken waren ongetwijfeld een hel voor hem. “Ik zit in een rollercoaster waar ik niet in wil zitten”, zegt hij met een gezicht waar ook tranen achter schuil gaan.
Het familiebedrijf gaat na bijna 71 jaar dicht. De laatste maandfactuur van het energiebedrijf is voor Ton de druppel die de emmer doet overlopen. “Ruim 5800 euro en dan moet de winter nog komen. Corona heeft onze positie nadelig beïnvloed, de mededeling van mijn ziekte heeft geleid tot minder openingsdagen, maar deze energiefactuur. Nee, het kan niet meer.”
Met het stoppen van de snackcorner, deze week nog drie dagen (donderdag tot en met zaterdag van 16.00 tot 18.00 uur, alleen afhalen, er wordt niet meer gefrituurd) en aansluitend het opmaken van de snackvoorraad, is hiermee ook het laatste en tevens oudste familiebedrijf in deze branche uit de stad verdwenen. “Ja, daar moet ik weleens een traan om laten. Gelukkig zijn er ook mooie momenten. Zoals de bossen bloemen die ik, daags na het bekend maken, mocht ontvangen. Zelfs een bos van onze branchevereniging.”
Het klopt, in de keuken van het bedrijf staan de bloemen – zie foto - gestald met daarvoor de laatste kroketten en nierbroodjes. Een bijna troosteloos aangezicht. Zus Mariëlle is een paar dagen met vriendin naar Porto geweest. “Dat reisje stond al twee jaar geleden gepland maar kon vanwege corona niet doorgaan. Goed dat zij nu is gegaan. Ook al zat zij niet in het bedrijf, het deed haar niet minder om mij en het personeel zo te zien worstelen. Ook voor mijn vader is deze sluiting een hard gelag. Sinds een aantal maanden woont hij in Driezorg en gelukkig heeft hij daar nu een vaste plek gekregen.”
Over zijn eigen toekomst, wil of kan Ton weinig zeggen. De ziekte sloopt maar er zijn gelukkig ook goede momenten. Het pand zal in de verkoop gaan, van de opbrengst gaat een deel naar de belasting waarna Ton op zoek moet naar nieuwe huisvesting. “Dat wordt huren, kopen zit er niet meer in maar tegen die tijd zie ik dan wel weer.”
