Mieke van der Sloot legt aan om te vuren voor SWOL 1894 dames in het duel tegen ZPB.
Mieke van der Sloot legt aan om te vuren voor SWOL 1894 dames in het duel tegen ZPB. Foto: Pedro Sluiter

Waterpoloboegbeeld Mieke van der Sloot zet na dit seizoen een punt achter haar loopbaan

· leestijd 3 minuten Sport

(door Harry Bouwhuis)

WATERPOLO 

Een carrière om in te lijsten. Niet alleen als waterpoloster in de landelijke top en veelvoudig international maar ook als trainster. Na dit seizoen is het mooi geweest, weet het boegbeeld van het Zwolse waterpolo Mieke van der Sloot.

“Of ik lager ga spelen? Ik ben er nog niet uit. Eigenlijk ben ik daar nog te fanatiek voor. Neem de arbitrage. Het is dit seizoen al zoveel minder dan op het hoogste niveau, laat staan bij het recreatieve waterpolo. Ik kan daar maar slecht mee omgaan.”

Van der Sloot is al jarenlang een grote naam in het waterpolo. Vanaf 2003 werd de voormalig international vier keer landskampioen met Polar Bears en won één keer de beker. Ze kwam tien jaar uit voor de club uit Ede en werd er daarna coach.

In 2015 terug op het oude nest loodste ze als coach de dames van SWOL 1894 na een reeks promoties de eredivisie in. Een kroon op haar werk. “Maar ik wilde wel graag als speelster mijn loopbaan beëindigen. Met Gerrit-Jan Schothans als nieuwe technische man en met dezelfde visie wist ik dat de selectie in goede handen was. De periode in de eredivisie was een mooi avontuur ondanks de vele nederlagen en het enorme niveauverschil.”

Fijne club

“SWOL 1894 is een fijne club met goede mensen maar de mogelijkheden zijn beperkt, vooral financieel. As je alleen al rekent wat de club aan huur van het bad kwijt is dat belachelijk veel. Zwolle wil zich graag afficheren als topsportstad, maar ik merk daar bij het waterpolo tot dusverre maar weinig van. Spelers van buiten komen hier niet naar toe omdat je simpelweg te weinig kunt bieden. SWOL is geen trekpleister voor spelers van buitenaf, zoveel is helaas wel duidelijk. Neem bijvoorbeeld ook de trainingstijden, die zijn dusdanig laat dat een waterpoloster uit het westen van het land niet zo snel hier gaat spelen. Ik mis in Zwolle soms ook een echt topsportklimaat zoals ik dat wel gewend was in bijvoorbeeld Ede. Toen ik bij Polar Bears hoofdcoach was mochten talenten meetrainen bij het eerste en waren ze daar apetrots op. Terug in Zwolle als coach liet ik ook jong talent ruiken aan het grote werk maar kreeg ik regelmatig ouders aan de lijn die vonden dat hun kind te weinig kansen kreeg.”

Van der Sloot wil zeker geen somber toekomstperspectief bieden. Integendeel, want haar ploeg staat onder de jonge trainer Menno de Vries, die ‘feedback’ krijgt van ervaren mannen als Hans van Zeeland en ook Schothans, zonder puntverlies bovenaan in de eerste divisie A. “Prima maar het maakt ook het gigantische verschil met de eredivisie pijnlijk duidelijk. Ik wilde mijn loopbaan graag afsluiten als eredivisiespeelster, maar door corona heb ik er nog een jaartje aan toegevoegd. Maar na dit seizoen is het echt over en sluiten.”  

Een ‘beest’ in het water

Coach De Vries vindt het uiteraard jammer dat Van der Sloot met haar karrenvracht aan ervaring stopt. “Mieke is echt een gepassioneerd clubmens. Dat zal ze altijd blijven. Een ‘beest’ en bloedfanatiek in het water maar daar buiten aardig en vooral heel betrokken.”    

Een eventueel besluit van de club om bij een titel opnieuw te promoveren naar de eredivisie is onzeker. Van der Sloot: “er wordt deze week over beslist. Maar persoonlijk zou ik het onverstandig vinden.  De club wil stappen maken, dat begrijp ik maar dit is het niveau dat momenteel past bij SWOL 1894. Zo eerlijk moet je zijn.”

Dat vindt ook coach De Vries. “Vooropgesteld, Ik ga er niet over, het is een zaak voor het bestuur. Je moet altijd het hoogste nastreven maar ook reëel zijn. Als er een goed plan ligt met vooral ook de nodige versterkingen erbij wordt het misschien een ander verhaal.”

Zwaarbevochten bekerzege

ZPB uit Barendrecht, de nummer vier uit de eerste divisie B is zondagmiddag de tegenstander In Zwembad De Vrolijkheid. Het bekerduel tegen de oud-club van zwemlegende Inge de Bruijn is een mooi ijkmoment om te zien hoe de selectie er na de coronasores voor staat. De Zwolse dames beginnen sterk, pakken een 4-1 marge maar laten de bezoekers terugkomen tot 4-3. De kwartfinaleplek wordt binnengesleept na een zwaarbevochten 10-9 zege. “Mooi”, reageert Van der Sloot. “Het was dit jaar pas ons tweede duel door de Covid-perikelen Dat merk je uiteraard wel. Maar bij vlagen was het goed met Judith Noordhuis in het doel als uitblinkster.”