‘We love you Zwolle’
· leestijd 1 minuut AlgemeenStel. Je bent voetballer van PEC Zwolle en je hebt net een lesje effectiviteit gehad van Friezen in een pompebledden shirt. Je ziet een irritante 2-0 op het scorebord staan. Als je je omdraait naar het uitvak stokt je adem.
Wat is dit? Twaaalfhonderd man die jou en je medespelers met hartstocht toezingen? “We love you Zwolle. We do!” Klinkt het in het Abe Lenstra Stadion. Twaalfhonderd zingende mensen voor ons? Wij die niet best hebben gepresteerd? Die slordig speelden. Dan toch worden toegezongen door deze groen witte massa. Alsof je een wereldprestatie hebt neergezet? Echt niet!
Stel. Je bent supporter van PEC Zwolle en je hebt net in een vol uitvak in Heerenveen een draak van een wedstrijd gezien. Je hebt jouw club terecht zien verliezen. Je hebt je zitten verbijten over onzuiver spel. Je hebt jezelf vragen gesteld over de door de trainer gekozen tactiek. Wat doe je dan als het verlossende eindsignaaal uit de scheidsrechtersfluit klinkt?
Dan pak je een opgerold lapje stof uit je jaszak. Groen en wit. Je vouwt het uit. Je gaat op je zitplaats staan en houdt het doekje hoog boven je hoofd. Zachtjes beweeg je van rechts naar links op het ritme van het lied. “We love you Zwolle. We do!” Je zingt niet. Nee je schreeuwt het uit. Clubliefde komt vanuit je tenen.
Dit zijn de kippenvelmomenten waar je het als supporter voor doet. Hiervoor ben je op een warme zondagmiddag van Zwolle naar Heerenveen gereden. Met twaalf bussen en heel veel personenauto’s. De liefde die PEC Zwolle heet achterna. De ontroering die zich een weg baant over je huid, langs je ruggengraat is onbeschrijfelijk. Het is de zuurstof voor een supporter.
Hier doe je het voor. Op zondagmiddag met z’n allen je clubliefde belijden. De levenslucht van een voetbalsupporter. Niet alleen als het goed gaat. Dat is veel te makkelijk. Juist op die momenten dat je het als voetballer kunt gebruiken, is die steun daar. Die onvoorwaardelijke toeverlaat door dik en dun.
Zo op het oog lieten de spelers deze steunbetuiging gelaten over zich heen komen. Ze wisten zich niet zo goed raad en stonden maar te staan. Ook bij hen is de huid geprikkeld met emoties. Ik hoop dat ze het klaterend applaus meenemen naar de thuiswedstrijd van komende zondag tegen Volendam. Nu was het twaalf bussen, nul punten. Dan is het vol stadion en drie punten.
