Van de tribune: Europees voetbal
· leestijd 1 minuut AlgemeenVan halfdood en bijna begraven tot aan dromen over Europees voetbal in Zwolle. Het kan verkeren in de wondere wereld van voetbalsupporters. Nog zo’n tegenstelling afgelopen zondag. Trainer Johnny Jansen werd toegezongen door ‘ons’ uitvak in Rotterdam. De maanden daarvoor klonken talloze kwalificaties die je zou kunnen samenvatten met de term onbenul.
De feiten liggen er. Na twintig wedstrijden hebben we zesentwintig punten. Ver weg van de degradatiezone en fier in het linkerrijtje. Nadrukkelijk in beeld voor de play offs voor Europees voetbal. Knap als je in een paar maanden tijd je weet op te werken van onbenul tot een gevierd man.
Schuchter maar goed verstaanbaar klonk op de terugreis in de bus “Wij gaan Europa in”. Eindelijk waren we dit seizoen dodelijk effectief. Tegen de verhoudingen in met 0-1 voor bij rust en uiteindelijk een klinkende 0-2. Met dank aan keeper Schendelaar, Namli, Van de Berg? Nee, met dank aan het team. Want dat heeft Jansen voor elkaar gekregen. Op het veld stond zondag een eenheid die geloofde in zichzelf. Het elftal raakte niet in de war van alle kansen die tegenstander Sparta voor zichzelf creëerde.
Het enige waar de trainer nog aan moet sleutelen is dat zijn mannen in het veld wat verder van eigen doel af spelen. Niet angstig naar achter lopen maar naar voren. Dat maakt het kijken voor de supporters een stuk rustiger.
Naast de opschepperij over Europa, klonken in de bus tussen Rotterdam en Zwolle natuurlijk ook de beschouwingen over de tegenstander van komende zondag. Weer zo’n mooie tegenstelling: Treurzang werd afgewisseld met lofliederen. We zijn teleurgesteld dat we onze club niet mogen aanmoedigen in Deventer.
Tegelijkertijd dichten we Jansen en zijn team behoorlijke kansen toe. Wij zijn immers in competitieverband in 2024 ongeslagen. Thuis waren we in september vorig jaar echt veel beter en mochten de Egels blij zijn met een punt. Bovendien is hun topspits zeer waarschijnlijk geschorst. Kortom, we zijn meesters in het opbouwen van ons optimisme.
Natuurlijk is het jammer dat in Deventer onder de noemer van ‘veiligheid’ de angst regeert. Nu niet langer kniezen, maar roeien met de riemen die we hebben. We maakten zondagavond al voorzichtig plannen om met onze busgroep samen te gaan kijken in het supportershome. Jaja, het teamgevoel van Jansen slaat over op ons. De somberheid is veranderd in lichte vrolijkheid en na komende zondag krijgen we de lach niet meer van ons gezicht.
