PEC Zwolle mazzelt net niet genoeg tegen Heerenveen
· leestijd 3 minuten Sport(door Erik Riemens)
PEC ZWOLLE – Een onderling verschil van één schamel puntje, de eerste thuiswedstrijd van het nieuwe jaar en de kans op een positie in het linkerrijtje. Wie vooraf PEC Zwolle tegen sc Heerenveen beschouwde, rekende toch een beetje op een Zwolse zege zaterdagavond. Die kwam er uiteindelijk bijna, alleen scoorde Heerenveen in de blessuretijd alsnog de 2-2.
Ody Velanas had net als heel PEC een balend gevoel. “De eerste helft was slecht en het liep gewoon niet. Het probleem was dat we bijna alle duels verloren. Dat bleek in de rust ook uit de statistieken: we wonnen maar 30 procent. Daardoor liepen we steeds achter de bal én Heerenveen aan. In de tweede helft hebben we 45 minuten gestreden, kom je terug van een achterstand en maak je twee goede goals. Dan mag de 2-2 natuurlijk niet meer vallen.”
MIsplaatste provocatie
PEC Zwolle wist na de prille beginfase meteen wat het te doen stond. Namelijk een achterstand wegwerken, want die diende zich na zeven minuten al aan. Anouar El Azzouzi haakte Patrick Walemark op de rand van het zestienmetergebied. Scheidsrechter Danny Makkelie floot voor een vrijebal, maar de VAR zette dat om in een strafschop. Anas Tahiri nam de penalty, scoorde beheerst, maar verloor zich daarna in een misplaatste provocatie richting het PEC publiek. Sam Kersten was daar niet van gediend, duwde de doelpuntenmaker naar het gras, waarna hij een gele kaart kreeg.
Het was niet de gehoopte lont die het vat deed ontploffen. PEC voetbalde in een te laag tempo, mistte zonder de geblesseerden Ryan Thomas en Zico Buurmeester creativiteit op het middenveld en omdat Heerenveen de linies kort op elkaar en dus gesloten hield, kwam Zwolle nauwelijks voor de goal. En dat betekende dus ook dat PEC eigenlijk helemaal geen kans creëerde.
Die kreeg Heerenveen wel. Tahiri had een vrije schietkans, net als Simon Olsson. Pawel Bochniewicz kon hemeltjelief vrij inkoppen, maar hij raakte de paal. De grootste mogelijkheid was voor Pelle van Amersfoort, die frank en vrij PEC-keeper Jasper Schendelaar op zijn weg vond. Zo was het met rust slechts 0-1.
Vrije rol
Hoewel Ferdy Druijf in de aanloop naar dit duel niet geheel fit was, kwam zijn wissel in de rust toch onverwacht. Een spits eruit bij een achterstand, het was een teken aan de wand en betekende dat invaller Eliano Reijnders linksbuiten ging spelen. Lennart Thy die voor rust eigenlijk de enige Zwolse mogelijkheid kreeg, schoof door naar de spitspositie en Velanas werd centrale middenvelder, de positie die hij nog steeds ambieert en tegen Heerenveen voor even koesterde.
“Daar heb ik eigen altijd gestaan bij NAC en daar speel ik ook het liefst. Dat weet de trainer ook. Bij PEC moet ik mij gaan richten op de positie linksvoorin. Ik heb daar eerder ook wel gespeeld, alleen wat meer in een vrije rol. Hier moet ik wat maar aan de zijkant blijven, omdat Namli juist veel naar binnenkomt.”
Natuurlijk etaleerde PEC na rust wat meer dadendrang, maar was het andermaal Heerenveen en weer Van Amersfoort die een gouden kans niet verzilverde. Wellicht door het gezang dat ineens opsteeg uit het al wekenlange tamme vak Noord, kwam PEC in ieder geval beter voor de dag, al waren er sporadisch kansen aan Zwolse zijde. Het was illustratief hoe de gelijkmaker viel. Heerenveen keeper Andries Noppert raakte de bal die door een polletje opstuiterde, finaal verkeerd. Younes Namli strafte het gestuntel keurig af: 1-1.
Absolute redder
Was de gelijkmaker het sein voor PEC om door te drukken? De wil was er zeker, maar de enorme mogelijkheden waren voor Heerenveen. Invaller Daniel Karsbakk bijvoorbeeld, die andermaal Schendelaar op zijn weg vond. En zo waren er tal van kansen voor de Friezen. De doelman steeg meer en meer boven zich uit en liet zich gelden als de absolute redder van PEC, terwijl Thy zich heel lang leek te kronen tot matchwinnaar. Hij kopte ruim een kwartier voor tijd de - op basis van de Zwolse vechtlust wel te billijken - 2-1 binnen.
Daarmee leek PEC op weg naar de niet verwachte zege, maar in de slotfase viel dan toch de gelijkmaker, die even lullig als ook wel verdiend was: Ché Nunnely caramboleerde de bal binnen: 2-2. Dat voelde voor PEC als een verlies. “Misschien een terechte uitslag, maar nu overheerst toch echt wel de teleurstelling, want we konden de drie punten bijna ruiken”, besloot Velanas.
