Brak schuurtje maakt voortijdig einde aan de tuinen van Harm Jan en Hilda Westrik

(door Erik-Jan Berends)

DIEZERPOORT – Harm Jan (74) en Hilda Westrik (68) zijn ten einde raad. Na veertien jaar moeten ze hun tuin, waarop ze wekelijks met leerlingen van de Enkschool werken, sluiten. “Volgens de gemeente zit er bruinrot in het schuurtje”, vertellen ze. “Het schuurtje is oud, maar er is niets mee aan de hand. Een duidelijke reden krijgen we echter niet.”

Dat is wel wat het echtpaar het meeste steekt. Ze krijgen niet de verantwoordelijke ambtenaar aan de telefoon die hen duidelijkheid kan verschaffen. Zoals het er nu voor staat, gaat de tuin rond 1 oktober dicht. En dat betekent veel voor het echtpaar, maar ook voor de kinderen die autistisch zijn of een grote leerachterstand hebben.

Op het terrein aan de Ruusbroecstraat waren altijd de Jeugdtuinen. Hilda was daar al als vrijwilliger actief. “Veertien jaar geleden moesten ze ineens sluiten, het zou te duur worden”, memoreert ze. “Toen kwamen twee mensen van de Enkschool vragen of we er iets met hun leerlingen konden doen. Het zou om een stuk of vijftig kinderen gaan en een uurtje per kind per dag. De tuin mocht toen blijven. De gemeente zou één keer per jaar ploegen en bemesten. Dat is ook keurig gebeurd. Vanaf 2002 komen hier uitsluitend kinderen van de Enkschool.” In de loop der jaren hebben zo’n vijfhonderd kinderen op de tuin gewerkt. Harm Jan en Hilda zijn er per seizoen zo’n 1.400 uur. De kinderen, momenteel twintig, komen twee keer in de week drie kwartier. “De tuin doen we met de kinderen met z’n tweeën”, legt Harm Jan uit. “Ze hebben een heel duidelijke structuur en liefst geen veranderingen nodig. Verder hebben we een gigantisch leuke ploeg vrijwilligers die meehelpt met het uitzetten van de tuinen en met schoffelen.”

Beretrots

“De kinderen grijpen je, het maakt wat in je los. Je krijgt echt een band met ze”, vervolgt Hilda. “Maar voor de kinderen zelf is het ook belangrijk. Onlangs was er een reünie van de school en de kinderen wilden vooral weer terug naar de tuin. De tuin prikkelt hun creativiteit: schrijven vinden ze heel lastig, maar lekker wroeten in de grond gaat prima. En we hebben nog nooit iemand horen klagen over vieze vingers. Ze gaan beretrots met eigen gekweekte groenten naar huis.” Iedere leerling heeft een eigen tuintje van 1.10 bij 7.00 meter. Het zaaien, wieden en oogsten doen ze zoveel mogelijk zelf. Dat behoort nu waarschijnlijk binnenkort tot het verleden. “Vorig jaar kregen we te horen dat we over twee maanden dicht moesten”, zegt Harm Jan. “Daar heb ik maanden van wakker gelegen. Gelukkig was er een vrouw bij die ons nog een jaar uitstel heeft kunnen geven.” Hilda houdt het niet droog. “Er valt een enorm gat. We zijn van maart tot eind oktober dagelijks van 08.30 tot 15.00 uur op de tuin. We worden gewoon afgedankt. Erg lang hadden we dit misschien toch niet meer gedaan, maar we willen graag zelf beslissen wanneer we gaan stoppen. Voor de school is het niet meer rendabel, dat snappen we wel. Maar een serieuze reden van de gemeente krijgen we niet. Ook over een alternatief valt niet te praten. Stroom verbruiken we nauwelijks, water alleen om koffie te zetten en de handen te wassen en het schuurtje voldoet prima. Het zou onveilig zijn voor kinderen, maar die mogen hier sowieso al nooit komen.”

Bezuinigingen

“Het gebouw van dat Harm Jan en Hilda Westrik gebruiken staat op een perceel dat tot 2005 als jeugdtuin in gebruik was”, reageert de gemeente. “Vanwege bezuinigingen zijn we met de exploitatie van deze en twee andere jeugdtuinen gestopt. De gemeente heeft destijds wel aangegeven dat derden (met wat lichte hand- en spandiensten van de gemeente) wel gebruik mochten maken van de tuinen. De Enkschool heeft deze toen als schooltuin in gebruik genomen en de vrijwilligers die de tuin exploiteren zijn ook vrijwilligers van de Enkschool.”

De gemeente Zwolle is volgens haar vorig jaar het gebouwtje gaan inspecteren na klachten van lekkage. “Dit leverde op dat het dak niet goed genoeg meer was om te repareren. Ook heeft een bouwkundige het gebouwtje bekeken. De conclusie van deze inspectie was dat gebouwtje niet direct zou instorten, maar er kon geen garantie worden gegeven dat het nog veilig genoeg zou zijn voor langere tijd. Het advies was om het te slopen. Deze uitkomst van het bouwkundig onderzoek was voor de gemeente reden om met de Enkschool te gaan praten of zij wil investeren in een nieuw gebouw. De Enkschool heeft besloten om dat niet te doen.”

Op het moment dat het pandje niet veilig wordt bevonden, zegt de gemeente dat ze het niet nog langer in gebruik kan geven. “De school heeft de gemeente gevraagd om de vrijwilligers aan te geven dat het gebouwtje is afgekeurd. De gemeente is dit gesprek met de vrijwilligers aangegaan. Zij waren erg teleurgesteld en wilden doorgaan. In overleg met de Enkschool mochten en konden ze dit seizoen nog doorgaan. Daarna houdt het helaas op voor het echtpaar.”

Onderwijstijd

Gerline Kloosterziel, afdelingsdirecteur van de Enkschool, bevestigt dat de school niet meer kan investeren in de tuin. “De laatste jaren gingen alleen nog kinderen uit onze speciale groepen er naartoe. Die groepen worden kleiner. Bovendien neemt de tuin veel onderwijstijd in beslag. Het is heel jammer dat het zo loopt, want Harm Jan en Hilda zijn gouden mensen.”