Niet normaal
ColumnDe beelden op Instagram, Twitter en Facebook sloegen bij mij in als een bom. Via Whatsapp kreeg ik nog meer filmpjes doorgestuurd. Ondertussen heel veel berichtjes van bezorgde stadsgenoten of mensen van elders, die ons veel succes wensten. En dat op de tweede dag van de avondklok. Echt niet normaal.
Ik moet eerlijk zeggen dat die avondklok voor mij ook als een ingrijpende maatregel voelt. Het is niet zo dat ik elke avond weg was of veel activiteiten ondernam. Maar het feit dat je opgelegd krijgt dat het niet meer mag, dat voelt benauwend. En dan maar te bedenken dat we in een zeer democratisch en welvarend land wonen. Op heel veel fronten worden we als samenleving beproefd. In landen waar armoede of oorlog heerst, is een avondklok onderdeel van het dagelijkse leven, zijn rellen nog haast de normaalste gebeurtenissen. En dat is eigenlijk nog niks in vergelijking met de aanslagen die ze soms te verwerken hebben. En de vrijheid van meningsuiting komt je vaak duur te staan.
Ondanks de mentale tik die de gevolgen van corona mij geven, blijf ik dankbaar. Want ik heb het zoveel beter dan menig ander. Mensen die met kinderen hutje mutje op elkaar zitten, of eenzaam verpieteren in hun huis. Wij hebben het zoveel beter dan veel andere wereldburgers in derdewereldlanden. En dan zijn er idioten in onze samenleving, die denken hun mening te kunnen uiten door de boel kort en klein te slaan, een supermarkt te plunderen en onschuldige ondernemers op te zadelen met heel veel schade.
Gelukkig zijn wij met meer! Daarom blijf ik optimistisch. We gaan het virus overwinnen, deze idioten overwinnen. En hopelijk leren we veel van deze periode, waardoor we onze samenleving op een beter nieuw normaal inrichten.
