"Ik ben nu een hele andere Tom IJzerman dan toen ik assistent was bij CSV’28."
"Ik ben nu een hele andere Tom IJzerman dan toen ik assistent was bij CSV’28." Foto: Pedro Sluiter

Dieze West trainer Tom IJzerman wil komend seizoen afscheid nemen met weer een promotie

· leestijd 3 minuten Sport

(Door Erik Riemens)

AMATEURVOETBAL – Tom IJzerman (35) is bezig aan zijn laatste seizoen bij Dieze West. De titeltrainer wil na vijf seizoenen afscheid nemen met een nieuwe prijs: promotie naar de tweede klasse. “Ik weet zeker dat we kampioen kunnen worden.”

Dieze West behaalde afgelopen seizoen met veel bravoure de titel. Drie keer een gelijkspel, een nederlaag tegen VSW en voor de rest alleen maar zeges. Twee keer met dubbele cijfers, de teller stokte bij 95 goals en doelman Nick Bouwman incasseerde maar twintig goals. “Ik vind die cijfers altijd het beste antwoord op de opmerking dat we zo naïef spelen”, aldus IJzerman.

Romanticus

Komende jaargang acteert Dieze West weer een niveautje hoger. De trainer weet wat dat is, zelf maakte hij als speler de opmars mee naar de zondag hoofdklasse. IJzerman verwacht een verschil met voetballen in de derde klasse. Tenminste als het gaat om de tegenstanders. Niet dat hij Dieze West anders en behoudender laat spelen. “Ik ben een romanticus en houd van onze aanvallende manier van spelen met tempo en hoog druk zetten. Dat is toch het mooiste dat er is? Om zelf te spelen, maar ook voor mij als trainer, want ik moet er de hele wedstrijd naar kijken.”
“Echt, ik begrijp helemaal niets van ploegen die de hele wedstrijd op de eigen zestienmeter verdedigen. Je wilt toch voetballen op een manier waar je gelukkig van wordt? Thuis tegen VHK is zo’n voorbeeld. We staan 1-0 voor en zij vechten voor hun allerlaatste titelkans en dan nog blijven ze verdedigend spelen tot de 85ste minuut. Daarna gingen ze pas aanvallen. Uiteindelijk winnen wij met 2-0.”
“Ik heb het meer meegemaakt hoor, zeker na de winterstop. Teams die alleen maar verdedigen, vervolgens verliezen van ons en dan zie ik het zo voor mij. Dan komen ze thuis, zegt zo’n speler van ‘we hebben verloren, maar we hebben onze taak wel goed uitgevoerd.’ Echt, dat nooit. Ook niet in de derde klasse”, zegt IJzerman stellig.

Hij weet zich gesterkt door de kwaliteit van zijn selectie. Die is vooral in de breedte gegroeid. Robert Stegeman en Levi el Atiaoui maken geen deel meer uit van het eerste van Dieze West. Terwijl de rest van het team blijft, verwelkomt IJzerman op de eerste training op 2 augustus, zes nieuwkomers: Lucas Woearbanaran (Rohda Raalte), Sinan Can Cumert (SVI), Wesley Augustinus (Hattem), Noah Wuarbanaran, Chris Roos (beiden Wijhe’92) en aanvaller Jantje van der Sluis (SV Zwolle).
“Het mooie vind ik dat jongens naar ons komen vanwege onze manier van voetballen. Terwijl sommigen op een hoger niveau gespeeld hebben. Dat maakt mij best wel trots”, verklaart IJzerman.

Geleerd

“Bij Dieze West heb je veel verschillende type voetballers en nationaliteiten. Ik heb zeker op dat vlak de laatste jaren veel geleerd als trainer. Dat het ook gaat om de jongens beter te leren kennen en dat je respect toont. Want geef je dat, dan krijg je dat terug. Ik weet dat ik als trainer veel vraag van mijn spelers. Zo ben ik iemand die veel herhaalt en veeleisend is, maar ik weet inmiddels ook dat je de goede dingen moet blijven benoemen. Dus als je in de rust achterstaat, het niet alleen moet hebben over wat fout gaat.”
“Trainer zijn is een ervaringsvak, ik ben nu een hele andere Tom IJzerman dan toen ik assistent was bij CSV’28. Wat niet veranderd is en blijvend is, is dat ik echt sta voor voetbal. Ik denk dat ik in een weekend wel tien live wedstrijden kijk om zo het vak nog beter te leren. Alles wat ik denk en doe heeft met voetbal te maken, omdat ik mezelf wil blijven ontwikkelen.”

IJzerman waagt dan ook een keer de stap voorwaarts. Maar wat, hoe en waar, dat is nog ongewis. Na vijf seizoenen Dieze West is het tijd voor wat anders. Ik wil hogerop, die route heb ik nog niet uitgestippeld. Wel ga ik de cursus UEFA-B volgen. Maar eerst het nieuwe seizoen in de derde klasse. Ik wil hoe dan ook afscheid nemen met een prijs. Het liefst de titel, maar sowieso promotie. Ik ben ervan overtuigd dat het kan, we hebben gewoon een geweldige selectie.”

Familie

Ook over de club praat de trainer vol lof. “Dieze West is echt een geweldige club, maar het lastige is het imago. In het verleden zijn hier dingen gebeurd, die echt niet konden, Nu zijn er zoveel mensen bezig om er het beste van te maken. Het voelt als familie. Als ik mijn kinderen meeneem op een wedstrijddag, dan ben ik natuurlijk druk. Toch weet ik dat er genoeg mensen zijn die op ze letten. Daar maak ik mij nooit zorgen over. Ik ben gek van die club, houd ervan en ik weet zeker dat ze een hele mooie toekomst tegemoet gaan.”