Met het teamgevoel zit het bij VSW wel meer dan goed
· leestijd 1 minuut SportAMATEURVOETBAL - Ook dit seizoen krijgt de rubriek Salverda Topscores Trofee weer wekelijks aandacht in De Swollenaer, op de website en op Facebook. De sluwe spitsen, de gehaaide goaltjesdieven en de mannen en de vrouwen die vaak een vinkje achter hun naam krijgen komen aan bod. En dat van alle Zwolse clubs. In aflevering 5 Kas van der Wijngaart (24) van VSW.
(door Erik Riemens)
VSW pakte vorige week het eerste puntje in de vijfde klasse (2-2 tegen MVV’69). Hoe komt het dat het nog niet draait na de degradatie?
“Na de degradatie zijn er behoorlijk wat spelers weggegaan, we hebben kwaliteit ingeleverd en vooral moeite met het maken van goals. Gelukkig pakten we onlangs ons eerste puntje. Daar zijn we wel blij mee, al stonden we vlak voor tijd nog voor met 2-1. We hebben geen doelstelling afgesproken. Kampioen zullen we niet worden, maar we zijn ook te goed om in de onderste regionen te eindigen.”
Ondanks dat jullie tiende staan, is er wel iets positiefs te melden toch?
“Jazeker, want ik vind dat we echt één team zijn. We zien elkaar natuurlijk drie keer in de week op de voetbal, maar ook daarbuiten. We zijn geen hele technische ploeg, maar we doen echt onze stinkende best en dat doen we met zijn allen.”
Dit seizoen ben je nieuw in het eerste van VSW, hoe ziet je voetballoopbaan er tot nu toe uit?
“Ik begon als klein jochie bij SVI, daar heb ik tot en met de senioren gevoetbald. In een vriendenteam. Via Sam Visser ben ik toen naar SV Zwolle gegaan, maar daar heb ik veel last gehad van blessures. Daarna ging ik weer terug naar SVI. Ik kwam in het derde, alleen toen bleek dat ze veel te veel spelers hadden voor de eerste drie elftallen.”
“Vervolgens ben ik gestopt, maar was ik op zaterdag wel vaak bij VSW, omdat daar inmiddels veel vrienden van mij speelden. Keer op keer werd ik gevraagd, vorig seizoen heb ik mij aangemeld en kwam ik in het tweede. Dit is mijn eerste seizoen in het eerste. Windesheim voelt inmiddels echt wel een beetje als thuis.”
Je bent een mandekker, maar je duikt ook weleens op voor de vijandelijke goal toch?
“Ja klopt, ik ben twee meter en weeg honderd kilo, dus ik word nog weleens gebruikt als stormram, om zo oorlog te maken, zoals onlangs tegen HTC. Vorig jaar heb ik zo wel een paar keer gescoord, dit seizoen nog niet. Verder ben ik sterk in de duels en kan ik verdedigend wel aardig goed koppen. Ik ben alleen niet de allersnelste.”
Als pure verdediger, in hoeverre ben je bekend met de Salverda Topscorers Trofee?
“Ik volg het zeker, omdat ik vaak de nodigde bekende namen zie. Dat is leuk, al weet ik zeker dat ik hem nooit ga winnen, ha, ha.”
