Gevangenis Zwolle viert 25-jarig bestaan
· leestijd 2 minuten AlgemeenDe penitentiaire inrichting (PI) Zwolle bestaat 25 jaar. De officiële opening van de gevangenis aan de Huub van Doornestraat was weliswaar in 1995, al in 1993 waren de eerste gedetineerden gehuisvest. Vandaar dat deze week feestelijk wordt stilgestaan bij een kwart eeuw PI Zwolle.
Patrick Dolfsma werkt zelf sinds 1997 in de Zwolse gevangenis. “De eerste gedetineerden die hier kwamen waren vrouwen. Die zaten in houten noodunits met een hekwerk erom heen en beveiligingspersoneel in houten hokjes.” Nu, 25 jaar later, geldt PI Zwolle als een moderne en veelzijdige penitentiaire inrichting met verschillende regimes. Er is plek voor 408 gedetineerden en er werken bijna 450 personen.
“Er zitten mannen én vrouwen, het is zowel gevangenis als huis van bewaring, het is één van de vier inrichtingen in het land waar een afdeling PPC, een penitentiair psychiatrisch centrum, is gevestigd en er is een afdeling ISD. ISD staat voor inrichting voor stelselmatige daders, oftewel de veelplegers. Dan hebben we ook nog een aantal plekken voor GHB-verslaafden”, zo somt Dolfsma op.
Sensatie
Inmiddels geldt Dolfsma, die diverse functies vervulde, als een zeer ervaren gevangenismedewerker. Zijn eerste stappen binnen de bajesmuren, ruim twintig jaar geleden, waren best even spannend. “Je baseert je toch een beetje op de verhalen van buiten: gevaar, sensatie, knokpartijen, dat valt gelukkig allemaal erg mee. Wat ik vooral mooi vind aan het werk is het contact dat je hebt met mensen. Zelf heb ik vooral met vrouwelijke gedetineerden gewerkt. Dat is toch een heel andere doelgroep dan de mannen. Vrouwen vragen sneller om hulp en tonen zich dankbaarder.”
Dolfsma kent en hoort de verhalen die de buitenwacht vaak heeft over gedetineerden. “Zo lang mogelijk opsluiten en niet teveel aandacht aan besteden… Zo werkt het natuurlijk niet. Het is juist zaak om elke man of vrouw die vast zit voor te bereiden op een succesvolle terugkeer in de maatschappij. In de loop der jaren is het werken in een gevangenis wel zwaarder geworden. De problematiek waar gedetineerden mee kampen wordt steeds complexer. Ze zijn vaak verslaafd en hebben psychische problemen. De gevangenismedewerker wordt steeds meer hulpverlener.”
Goed beeld geven
Patrick Dolfsma mag graag vertellen over het leven en werken binnen de bajesmuren. “Ik heb al heel wat rondleidingen gegeven en scholen bezocht om voorlichting te geven. Ik vind het belangrijk om de buitenwereld een goed beeld te geven van het wel en wee in een PI. Daar hebben ze vaak geen weet van.”
Werken in een gevangenis is niet altijd gemakkelijk, maar wel werk dat er toe doet. “Je moet niet het idee hebben dat je de wereld kunt veranderen. Maar je kunt wel voldoening halen uit individuele successen. Een gedetineerde die vrijkomt en je bedankt voor alle gesprekken. Of dat je een kaartje krijgt van iemand die meldt: ‘Het gaat goed met me, ik heb werk en weer contact met m’n familie’. Daar doe je het voor. Je moet ook realistisch zijn: je kunt niet iedereen helpen.”
