Edgar Hol van Herberg Nuwenspete: ´Qua ambitie ben ik niet te houden´
· leestijd 2 minuten Rondje Swolle(door Peter de Jong) NUNSPEET - Je hebt een mooi bedrijf, in een prachtige omgeving. Alles verloopt naar wens. Crescendo, zou je zo zeggen. Niet voor Edgar Hol, samen met echtgenote Esther verantwoordelijk voor herberg de Molecaten in Hattem. Sinds eind vorig jaar kwam daar Herberg Nuwenspete bij. Zijn lijfspreuk: ‘alles wat ik vandaag zeg, is morgen gelogen’. Op naar Nunspeet.
Een gevoel van ‘zen’ maakt mij direct meester bij het naderen van Herberg Nuwenspete. En dat gevoel begint al op de parkeerplaats. Bosrijk, zonnestralen, rust, ruimte, reinheid. Eigenaar Edgar Hol is verbaasd. ‘Je bent vroeg’. Klopt, ik heb de afstand Zwolle-Nunspeet langer ingeschat dan de werkelijkheid is. Afslag 14 van de A28, snelweg af om amper een kilometer verderop het asfalt al te verruilen voor een boomrijke bosweg. Dit vak kent veel zalige momenten. Hier in Nunspeet heeft Hol wederom een fraai staaltje ‘horeca en thuisgevoel’ weten te creëren. Terwijl dat in eerste instantie helemaal niet de bedoeling was. Hol: “Bloed kruipt, je kent dat gevoel, toch? Ondernemers, altijd wel met iets bezig. Heel eerlijk, deze locatie kwam toevallig op mijn pad. Een collega wist een leuke toko. In het bos. Mijn eerste reactie, niet doen. Toch maar met hem gaan kijken en nog steeds niet overtuigd hoewel de omgeving mij duidelijk aansprak. Dus een tweede afspraak. De rest is inmiddels geschiedenis.” Eind december vorig jaar opent Hol zijn tweede herberg. De naam verwijst naar de geschiedenis van deze plaats. “Uiteindelijk moet het zo zijn, net als onze zaak in Hattem, dat het publiek zegt: we gaan naar de herberg.”
Zelfverzekerd
Van buiten idyllisch maar binnen is alles op de schop gegaan. Een totale verbouwing, zoals Hol dat in zijn hoofd had. “De eerste periode was heel spannend. Ik was er klaar voor maar was Nunspeet klaar voor deze herberg? Dat bleek het geval te zijn. De loop zit er vanaf onze beginperiode al in. De eerste stap is gezet, mond tot mond reclame van de Nunspeter zelf doet dan al veel. Helemaal klaar is het nog niet. De ambiance binnen kan nog warmer. In onze tuinzaal annex trouwlocatie komt nog een grote boekenwand om het thuisgevoel te verstevigen. Het is een sfeertje dat bij de bosrijke omgeving past. Zelf ben ik ook een warm mens en hou van passie. Mijn ik wil ik hier terugzien. Gasten vragen mij weleens wat het verschil tussen de beide herbergen is. Het antwoord mag duidelijk zijn; dat is een gevoelskwestie. Als onze zaak in Hattem vol is kunnen wij gasten nu doorverwijzen naar Nunspeet. Zij doen dat blindelings. Een groter compliment en blijk van waardering kun je niet krijgen. Dit is uniek. Zowel voor de particulier als het bedrijfsleven. Kijk om je heen. Dat zeg ik niet vanuit arrogantie, maar uit zelfverzekerdheid. Ik geloof in mogelijkheden, zit zelf vol met ideeën. Qua ambitie ben ik niet te houden. Gelukkig weet mijn vrouw hoe ik ben. Wij sparren veel. Het is een cliché maar zij is echt de drijvende kracht achter dit succes. Esther houdt mij scherp en kan met mij omgaan. Dit is toch genieten? Terwijl ik de horeca absoluut niet van huis uit heb meegekregen. Ja, thuis gingen wij één keer per jaar naar de Chinees maar echt geprikkeld door mijn ouders ben ik niet. Ik was de jongen van twaalf ambachten, dertien ongelukken. Totdat ik aan een horeca opleiding begon. Jouw laatste kans, ik hoor het mijn vader nog zeggen. Een prima keuze, ik werd een horecadier en van mijn passie maakte ik mijn vak. Elke dag nieuwe ideeën, geen dag met tegenzin naar mijn werk. Horeca voelt voor mij als een warm bad. Wat dat betreft ben ik het helemaal eens met Youp van ’t Hek: het leven is wèl leuk!” Tot slot, voor u als lezer, van dit verhaal is niets gelogen!
