Kunstzinnige wolven in commerciële schaapskleren
· leestijd 2 minuten Algemeen(door Sigrid Aalfs)
ZWOLLE - Drie kunstenaars uit Zwolle, Marit Otto, Corine Aalvanger en Herbert Alfonso, presenteerden afgelopen week hun kunstproject; (Re) Clamed Artspace. Het kunstproject draaide om een verzonnen bedrijf, IGC Industries, met zogenaamde producten voor iedereen. Hiermee wilden de kunstenaars op een leuke manier de maatschappelijke discussie aanzwengelen over maatschappelijke thema’s.
De woorden (Re)Clamed Artspace zijn een mengelmoes van ‘reclame’ en het Engelse ‘reclaimed’, toeëigenen, veroveren. Artspace betekent ruimte voor kunst. Otto, Aalvanger en Alfonso wilden onderzoeken wat de verhouding is tussen reclame (commerciële beeldtaal) en autonome beeldtaal. Dit laatste kan een kunstwerk zijn, wat ook weer een beeld is.
Ook wilden ze te weten komen hoe het publiek kijkt naar beeldende kunst. Hun vragen hierbij waren: Kunnen we de kunst nog van alle andere beelden onderscheiden? Kijken mensen nog graag naar kunst en raakt dat ons nog? Dit omdat de reclamewereld veel beelden op het publiek afstuurt de hele dag. Ook kunst draait om beelden. Maar die beelden bereiken mensen, en zeker jongeren, vaak minder makkelijk. Het bedrijf leek voor de buitenwereld echt, met website, actief op sociale kanalen, likes en een directeur. “Bij IGC Industries draaide het om drie producten”, vertelt Otto. “Deze gingen allemaal om thema’s waarmee we dagelijks te maken hebben. Het zelf kunnen beschikken over je eigen leven, ons eten en moderne slavernij.”
Tijdens de presentatie vertelden de drie over hun product. Inphone, altijd aan voor niets, een mobiele telefoon bedacht door Otto. Een gratis telefoon die je kunt krijgen als je al je gegevens aan het bedrijf geeft. “Het gaat erom dat je zelf over je leven en keuzes beslist. Wil ik gecontroleerd worden? Wil ik achter de reclame aanlopen? Met dit concept stel ik de grenzen aan privacy en ethiek in de wereld van data en telecommunicatie aan de orde.”
Het tweede product was Kracht.voer van Aalvanger; een pil die wel de ervaring van vlees geeft, maar zonder schuldgevoel. “Ik ben een boerendochter en ik leef in een maatschappij waarin (te)veel voedsel wordt geconsumeerd en het klimaat verandert. Daarom ontwikkelde ik deze pil met de naam CCP3 (Cow, Chicken, Pig) als mogelijke oplossing.” Met deze pil wil ze mensen laten nadenken over de grenzen van de fastfood cultuur en voedselvoorziening.
Het derde product wat werd gepresenteerd was het parfum ‘Blood Sweat Tears, ofwel Bloed Zweet Tranen, bedacht door fotograaf en filmmaker Alfonso. “Ik kwam op dit idee omdat bij alles wat ik koop, iemand heeft moeten lijden voor het eindproduct. Als je dit parfum opdoet, kleeft er shit aan. Hiermee zet ik vraagtekens bij de grenzen aan mode en kritisch consumeren.”
Het project werd mede mogelijk gemaakt door Commissie Cultuur & Kwaliteit van de gemeente Zwolle. Wethouder Cultuur Monique Schuttenbeld reageerde ook tijdens de presentatie. Ze vond het heel interessant dat kunstenaars dit aan de orde stellen. “Het roept vragen op, en de keuzes die we maken gebeuren vaak op een onbewuste manier.” Otto vertelt dat deze presentatie en het krantje de einddoelen waren van het project. “Misschien is het een startpunt van een dialoog over de onderwerpen die we aansneden. In april is er een vervolg bij het Filosofisch Café.” Bij dit project is een krant uitgegeven onder de naam |RE|CLAMED ARTSPACE die in Zwolle (2000 stuks) verspreid is. Deze krant gaat dieper in op de sociaal maatschappelijke invloed die de commerciële beeldtaal volgens de kunstenaars op de toeschouwer heeft. Zie: www.slideshare.net/MaritOtto/publicatie-bij-hetproject-reclamed-artspace-2022.
